نام: کوسه‌ی سفیدلکه‌ای اقیانوسی Oceanic whitetip shark
نام علمی: Carcharhinus longimanus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: غضروف‌ماهیان
راسته: درنده‌کوسه‌سانان
خانواده: درنده‌کوسه‌ماهیان
سرده: کوسه‌های تیزبینی
پایندگی: گونه‌ی رو به نابودی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی لوتتین (۴۸/۶ تا ۴۰/۴ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: ژرفای ۰ تا ۱۰۸۲ متری (بیشتر ۰ تا ۱۵۲ متری) آب‌های نیمه‌گرمسیری سراسر اقیانوس‌های جهان
زندگانی: ۱۵ تا ۲۲ سال
سن بلوغ: ۶ تا ۷ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ تا ۱۵ نوزاد، با ۹ تا ۱۲ ماه زمان بارداری
خوراک: شکار ماهیان استخوانی همچون راشگوماهی‌ها، لقمه‌ماهی‌ها، نیشترماهی‌ها، پاروماهی‌ها، کوترماهی‌ها، گیش‌ماهی‌ها، نیزه‌ماهی‌ها، ماهی‌های تن، دولفین معمولی و ماهی خال‌خالی، لاک‌پشت‌های دریایی، سرپایان، شکم‌پایان و سخت‌پوستان، همچنین لاشه‌ی پستانداران دریایی و...
شکارگران: آدمی
رنگ: خاکستری-برنزی یا قهوه‌ای در پشت و سفید در شکم، دارای باله‌هایی با نوک سفید
اندازه: وزن ۱۶۷/۴ کیلوگرم، بدن به درازای ۴۰۰ سانتی‌متر
ویژگی: کوسه‌ی سفیدلکه‌ای اقیانوسی جانوری دریازی، شب‌زی و تنهازیست، ولی در زمان زادآوری و خوردن لاشه‌های بزرگ گروه‌زیست، دارای بدنی کشیده و پوشیده از پولک، همچنین دارای پوزه‌ای نوک‌دار، دهانی بزرگ و زیرین و چشمانی با پلک درونی (این پلک‌ها توانایی باز و بسته شدن دارند.)، دارای ۵ شکاف آبششی و دو باله‌ی پشتی (باله‌ی پشتی نخست از باله‌ی پشتی دوم بسیار بزرگ‌تر است.)، همچنین دارای باله‌ی دُمی دگرباله‌ای یا هتروسرکال (ناهمسان) با یک بریدگی در لوب بالایی، در شنوایی، بینایی و بویایی بسیار نیرومند، دارای گیرنده‌های الکتریکی بر روی سر (کوسه‌ها می‌توانند میدان‌های الکتریکی پیرامون ماهیان دیگر را ردیابی و آنان را شکار کنند، همچون ماهیانی که در زیر ماسه‌ها پنهان شده‌اند.)، دارای دندان‌ها و آرواره‌هایی پُرتوان، با توانایی جایگزینی دندان‌های از دست داده یا شکسته (کوسه‌ها در زندگی‌شان کم‌وبیش ۱۰۰۰ دندان از دست می‌دهند.) و...
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - fishbase
نگاره: Thorsten Schaible
گردآوری: فرتورچین
