جانوران مهره‌دار - خزندگان: مارمولک شاخ‌دار بیابانی

جانوران مهره‌دار - خزندگان: مارمولک شاخ‌دار بیابانی

جانوران مهره‌دار - خزندگان: مارمولک شاخ‌دار بیابانی

نام: مارمولک شاخ‌دار بیابانی Desert horned lizard
نام علمی: Phrynosoma platyrhinos
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: خزندگان
راسته: پولک‌داران
زیرراسته: مارمولک‌سانیان
خانواده: شاخی‌مارمولکان
سرده: مارمولک‌های شاخ‌دار
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی کرتاسه‌ی پسین (۱۰۰/۵ تا ۶۶ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: بیابان‌های سونورا و موهاوی در غرب ایالت آریزونا، شرق یوتا، شرق اورگن، جنوب آیداهو، نوادا و جنوب غربی کالیفرنیا در جنوب غربی کشور آمریکا و شمال غربی ایالت سونورا و باخا کالیفرنیا در شمال غربی مکزیک در آمریکای شمالی
زندگانی: ۵ سال
سن بلوغ: ۲۲ ماهگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۲ تا ۱۶ تخم، با ۵۰ تا ۶۰ روز زمان ماندن در تخم
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات به‌ویژه مورچه (۹۰ درصد) همچون مورچه‌ی دروگر سرخ، همچنین جیرجیرک، ملخ، سوسک، کرم، مگس و کفش‌دوزک و میوه‌های نرم
شکارگران: ناشناخته
رنگ: بژ، قهوه‌ای گراینده به زرد یا سرخ و خاکستری تیره، دارای لکه‌های موج‌دار تیره در پشت و دو لکه‌ی تیره با لبه‌های سفید یا خاکستری بر روی گردن
اندازه: پوزه تا پایه‌ی دُم به درازای ۷/۲ تا ۹ سانتی‌متر، دُم کوتاه
درباره‌ی جانور: مارمولک شاخ‌دار بیابانی جانوری خشکی‌زی و روزگرد است. همچنین این مارمولک به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانوران بدنی پهن و پوشیده از پولک‌های خاردار، دُمی کوتاه و دست‌ها و پاهایی کوتاه دارند. همچنین آنان پولک‌های شاخ‌مانند در پشت سر و ۵ انگشت پنجه‌دار در دست‌ها و پاهای‌شان دارند. این مارمولک‌ها دارای حس بینایی و بویایی نیرومندی هستند. همچنین آنان سنگ‌نوردانی توانا هستند. مارمولک شاخ‌دار بیابانی دارای ۳ روش دفاعی‌ست. ۱- این مارمولک می‌تواند رنگ خود را برابر با پیرامون خود دگرگون کرده و خود را از دید دیگر جانوران پنهان کند. ۲- این جانور می‌تواند بدن خود را باد کرده و بزرگ کند. جانور شکارگر نیز آن را پُف کرده و سفت و سخت می‌بیند و با گمان این‌که نمی‌تواند آن را در دهان خود فرو ببرد، از مارمولک دور می‌شود. ۳- این مارمولک می‌تواند خون بدنش را از گوشه‌ی چشم‌هایش تا درازای ۱/۵ متری به بیرون بپاشد. این رفتار مارمولک، هم جانور شکارگر را سردرگم می‌کند و هم مزه‌ی بد خون، آنان را دور می‌سازد.
بن‌مایگان: wikipedia - wikipedia - californiaherps
نگاره: David Jahn - Vahe Martirosyan

گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۲۱ مشارکت کننده