نام: فک فیلی جنوبی Southern elephant seal
نام علمی: Mirounga leonina
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
زیرراسته: سگ‌سانیان
خانواده: فکان بی‌گوش
زیرخانواده: فک‌های جنوبی
سرده: فک‌های فیلی
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پلیستوسن (۲/۵۸ تا ۰/۰۱۱۷ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: کرانه‌ها و جزیره‌های قاره‌ی جنوبگان در جنوب اقیانوس‌های آرام، اطلس و هند
زندگانی: ۱۴ تا ۲۰ سال
سن بلوغ: نرها ۵ تا ۸ سالگی و ماده‌ها ۳ تا ۶ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ تا ۲ نوزاد، با ۲۲۰ روز زمان بارداری
خوراک: شکار سرپایان، نرم‌تنان، فانوس‌ماهیان، یخ‌ماهیان روغنی، سیمین‌ماهیان ژرفنا و کریل‌ها
شکارگران: نهنگ قاتل، فک پلنگی و برخی کوسه‌های بزرگ
رنگ: قهوه‌ای
اندازه: وزن ۱۵۰۰ تا ۳۷۰۰ کیلوگرم برای نرها و ۳۵۰ تا ۹۰۰ کیلوگرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۵۸۰ سانتی‌متر برای نرها و ۲۶۰ تا ۳۰۰ سانتی‌متر برای ماده‌ها (نرها نزدیک به ۳ تا ۴ برابر سنگین‌ترند.)
درباره‌ی جانور: فُک فیلی جنوبی بزرگ‌ترین جانور راسته‌ی گوشت‌خوارسانان و بزرگ‌ترین پستاندار دریایی است. همچنین این جانور نزدیک به ۶ تا ۷ بار سنگین‌تر از بزرگ‌ترین گوشتخواران زمینی همچون خرس قطبی و خرس کودیاک (زیرگونه‌ی خرس قهوه‌ای) است. فُک فیلی جنوبی جانوری شب‌زی و به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. فک‌های فیلی جنوبی جانورانی نیمه‌آبزی هستند، چرا که بیشتر زمان خود را در دریا می‌گذرانند و تنها برای استراحت، زایمان فرزندان و شیر دادن به خشکی می‌آیند. این جانوران بدنی دوکی‌مانند و باریک و کشیده دارند. فک‌های نر دارای بینی یا خرطوم بزرگی هستند. این بینی در زمان جفتگیری و زادآوری برای به‌صدا درآوردن غرش‌های بلند به‌کار گرفته می‌شود. این فک‌ها می‌توانند با غرش‌های بلند نرهای دیگر را از میدان به‌در کنند. فک‌های فیلی جنوبی دارای دُمی کوتاه و دست‌ها و پاهایی باله‌مانند و پرده‌دار هستند. باله‌هایی جلویی این فک‌ها کم‌وبیش کوتاه هستند. همچنین باله‌های پشتی آنان، رو به جلو خم نمی‌شوند. بنابراین نمی‌توانند با دست و پای باله‌مانند خود به آسانی در خشکی راه بروند و بدوند. همچنین گوش‌های آنان در زیر پوست جای گرفته‌اند، بنابراین دیده نمی‌شوند. فک‌های فیلی جنوبی شناگرانی توانا هستند. آنان می‌توانند تا ژرفای ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ متری آب دریا فرو روند. بیشترین رکوردی که از فرو رفتن این فک‌ها در آب دریا ثبت شده ۲۳۸۸ متر است. این جانوران سبیل‌هایی دراز بر روی چهره‌ی خود دارند که برای یافتن شکار در آب دریا به‌کار می‌روند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Fernando Rosselot - Charlie Summers
گردآوری: فرتورچین
