نام: گوزن شمالی Reindeer
نام علمی: Rangifer tarandus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: جفت‌سم‌سانان
زیرراسته: نشخوارکننده‌سانیان
خانواده: گوزنان
زیرخانواده: گوزنیان جهان نو
سرده: گوزن‌های شمالی
پایندگی: گونه‌ی آسیب‌پذیر (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پلیستوسن میانه یا چیبانین (۰/۷۸۱ تا ۰/۱۲۶ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: سرددشت‌ها و جنگل‌های شمالی یا تایگای شمال نیم‌کره‌ی شمالی زمین (شمال آمریکای شمالی و شمال قاره‌های اروپا و آسیا) (آمریکای شمالی: ایالت آلاسکا، کشور کانادا و بخش‌هایی از شمال کشور آمریکا؛ قاره‌ی اروپا: سوئد، نروژ، فنلاند، ایسلند، گرینلند (وابسته به کشور دانمارک) و سوالبارد (وابسته به کشور نروژ)؛ قاره‌ی آسیا: کشور روسیه، بخش‌هایی از مغولستان و بخش‌هایی از شمال چین)
زندگانی: ۱۰ تا ۱۵ سال (دربند ۲۰ سال)
سن بلوغ: نرها ۲۲ تا ۲۴ ماهگی و ماده‌ها ۱۶ تا ۲۸ ماهگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۲۲۸ تا ۲۳۴ روز زمان بارداری
خوراک: گیاهان همچون سبزه‌ها، جگنیان، برگ‌های درختانی همچون بید و توس، گلسنگ‌ها و قارچ‌ها
شکارگران: آدمی، گرگ، خرس قهوه‌ای، خرس قطبی و خرس سیاه آمریکایی (بچه‌ها: عقاب طلایی و ولورین)
رنگ: خاکستری گراینده به قهوه‌ای تیره در پشت و سفید در شکم، گردن، پیرامون دُم و بالای سُم‌ها (زیرگونه‌ی پری کاریبو Peary caribou دارای بدنی به‌رنگ سفید است.)
اندازه: وزن ۱۵۹ تا ۱۸۲ (گاه ۳۱۸) کیلوگرم برای نرها و ۸۰ تا ۱۲۰ کیلوگرم برای ماده‌ها، سر و بدن به درازای ۱۸۰ تا ۲۱۴ سانتی‌متر برای نرها و ۱۶۲ تا ۲۰۵ سانتی‌متر برای ماده‌ها، دُم به درازای ۱۴ تا ۲۰ سانتی‌متر، بلندای بدن تا شانه‌ها ۸۵ تا ۱۵۰ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: گوزن شمالی یا کاریبو Caribou، جانوری روزگرد و گروه‌زیست است. بر پایه‌ی افسانه‌های مردمی، سورتمه‌ی بابانوئل به‌دست گوزن‌های شمالی پرنده کشیده می‌شود. این گوزن‌ها در شمال قاره‌ی اروپا تا اندازه‌ای رام شده‌اند. این جانوران در دو گروه زندگی می‌کنند: نرهای بالغ و گله‌ی ماده‌ها و بچه‌های‌شان. تابستان‌ها نرها تنهازیست و ماده‌ها گروه‌زیست هستند، ولی زمستان‌ها همگی در گله‌هایی گرد هم می‌آیند. این جانوران بدنی باریک، پاهایی بلند، دست‌هایی کوتاه‌تر از پاها، دُمی کوتاه و موهایی انبوه و کوتاه دارند. همچنین آنان گردنی بلند، سری کشیده، گوش‌هایی بیضی‌مانند و چشمانی درشت دارند. گوزن شمالی تنها گوزنی‌ست که هم نرها و هم ماده‌های آن دارای شاخ هستند. شاخ نرها ۱۳۰ و شاخ ماده‌ها ۲۳ تا ۵۰ سانتی‌متر بلندا دارند. شاخ‌ها یک جفت استخوان بلند و شاخک‌دار هستند که بر روی سر این گوزن‌ها جای گرفته‌اند. این شاخ‌ها همیشگی نیستند و هر ساله می‌افتند و به جای‌شان شاخ‌های تازه و بزرگ‌تری می‌رویند. گوزن‌های شمالی شاخ‌ها را برای دفاع و در زمان جفت‌یابی، آن‌ها را برای پیکار با دیگر هم‌گونه‌ها به‌کارگیری می‌کنند. این جانوران سُم‌رو هستند و بر روی نوک انگشتان پا راه می‌روند. گوزن‌های شمالی ۲ انگشت بزرگ در هر یک از پاهای خود دارند که با سُم بزرگی پایان می‌یابند. سُم، پوششی سخت در نوک انگشتان پای پستانداران سُم‌دار است که از جنس کراتین ساخته شده و از بخش نرم ته پاهای آنان در برابر آسیب‌ها جلوگیری می‌کند. گوزن‌های شمالی دو گونه هستند: گوزن شمالی جنگلی و گوزن شمالی توندرا. گوزن‌های شمالی جنگلی که کمتر هستند، در سراسر سال در جنگل‌ها دیده می‌شوند؛ ولی گوزن‌های شمالی توندرا در زمستان و در گله‌هایی بسیار بزرگ به‌سوی جنوب کوچ می‌کنند. برخی از این گله‌ها دربرگیرنده‌ی ۵۰/۰۰۰ تا ۵۰۰/۰۰۰ گوزن است. آنان می‌توانند در هر سال ۵۰۰۰ کیلومتر راه را بپیمایند. پس از کوچ، گله‌های بزرگ به گله‌های کوچک‌تر که دربرگیرنده‌ی ۱۰ تا ۱۰۰ گوزن است بخش‌بندی می‌شوند. این گله‌ها با رده‌بندی‌ای که بر پایه‌ی اندازه‌ی شاخ‌هاست، تنها از نرها و یا تنها از ماده‌ها برپا می‌شوند. گوزن‌های شمالی شناگرانی خوب و دوندگانی سریع هستند و می‌توانند با سرعت ۶۰ تا ۸۰ کیلومتر بر ساعت بدوند. همچنین آنان می‌توانند ۶/۵ تا ۱۰ کیلومتر بر ساعت شنا کنند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Jamcgraw - Gaetan Giroux
گردآوری: فرتورچین
