نام: گندراسوی خوک‌بینی آمریکایی American hog-nosed skunk
نام علمی: Conepatus leuconotus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
زیرراسته: سگ‌سانیان
خانواده: گندراسویان
سرده: خوک‌بینی‌ها
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی میوسن میانه (۱۵/۹۷ تا ۱۱/۶۰۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: کوه‌ها، کوهپایه‌ها، سبزه‌زارها و بیشه‌زارهای جنوب کشور آمریکا، سراسر مکزیک (به‌جز جزیره‌مانند یوکاتان و جزیره‌مانند باخا کالیفرنیا) در آمریکای شمالی و بخش‌هایی از کشورهای گواتمالا، السالوادور، هندوراس و نیکاراگوئه در آمریکای مرکزی
زندگانی: ۳ تا ۴ سال (دربند ۱۴ سال)
سن بلوغ: ۱۰ تا ۱۱ ماهگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ تا ۵ نوزاد، با ۴۲ تا ۷۰ روز زمان بارداری
خوراک: همه‌چیزخواری. بهار: حشرات (۸۲ درصد)، عنکبوتیان (۱۲ درصد) و خزندگان (۶ درصد) - تابستان: حشرات (۵۰ درصد)، پوشش گیاهی (۳۱ درصد)، عنکبوتیان (۹ درصد)، حلزون (۵ درصد)، پستانداران کوچک (۳ درصد) و خزندگان (۲ درصد) - پاییز: حشرات (۵۸ درصد)، پوشش گیاهی (۳۲ درصد)، خزندگان (۶ درصد) و عنکبوتیان (۴ درصد) - زمستان: حشرات (۷۶ درصد)، عنکبوتیان (۱۲ درصد)، پستانداران کوچک (۹ درصد) و پوشش گیاهی (۳ درصد)
شکارگران: کایوت، گرگ سرخ، روباه سرخ، روباه خاکستری، گورکن آمریکایی، گربه‌ی دم‌کوتاه، شیر کوهی، بوف شاخ‌دار بزرگ، عقاب طلایی، عقاب سرسفید و آدمی
رنگ: سفید در پشت و سیاه در شکم، پهلوها و اندام‌ها، دارای دُمی سفید
اندازه: وزن ۱/۱ تا ۴/۵ کیلوگرم، سر و بدن به درازای ۴۴/۴ تا ۹۳/۴ سانتی‌متر، دُم به درازای ۱۲/۲ تا ۴۱ سانتی‌متر (نرها ۱۰ درصد سنگین‌ترند.)
درباره‌ی جانور: گندراسوی خوک‌بینی آمریکایی جانوری شب‌زی و پنجه‌رو است، به‌گونه‌ای که بر روی انگشتان پا راه می‌رود. همچنین این گندراسو به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانوران بدنی کشیده، پاهایی کوتاه، دُمی کم‌وبیش دراز، سری کوچک، پوزه‌ای دراز همانند پوزه‌ی خوک، چشم‌هایی کوچک، گوش‌هایی کوتاه و خزی کوتاه و پُرپشت دارند. همچنین آنان ۵ انگشت در دست‌ها و پاهای‌شان دارند. پنجه‌های پاهای جلویی آنان بسیار بلند است و برای کندن زمین به‌کار می‌روند. گندراسوهای خوک‌بینی آمریکایی حس بویایی و شنوایی نیرومندی دارند، ولی بینایی آنان کم‌توان است. این جانوران در زمان دفاع پای‌شان را محکم به زمین می‌کوبند و سپس روی دو دست بلند می‌شوند و مایع بسیار بدبویی را از غده‌هایی که در زیر دُم‌شان قرار دارند، به بیرون و به‌سوی دشمن می‌پاشند. این مایع بسیار بدبوست و می‌تواند باعث تهوع، سوزش چشم و کوری زودگذر شود.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Jake Scott - Sean R. Stubben
گردآوری: فرتورچین
