نام: فک راهب هاوایی Hawaiian monk seal
نام علمی: Neomonachus schauinslandi
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
زیرراسته: سگ‌سانیان
خانواده: فکان بی‌گوش
زیرخانواده: فک‌های جنوبی
سرده: فک‌های نو راهب
پایندگی: گونه‌ی در دسترس آسیب (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی آکوئیتانین (۲۳/۰۳ تا ۲۰/۴۳ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: کرانه‌های گروه‌جزیره‌ی هاوایی در اقیانوس آرام
زندگانی: ۲۵ تا ۳۰ سال
سن بلوغ: ۵ تا ۱۰ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۱۱ ماه زمان بارداری
خوراک: شکار ماهیان استخوانی (۸۰ درصد) همچون زمردماهیان، سنجاب‌ماهیان، فریباماهیان، طوطی‌ماهیان، ریش‌ماهیان و مارماهی‌های رنگین و همچنین سرپایان و سخت‌پوستان
شکارگران: کوسه‌ی ببری، کوسه‌ی گالاپاگوس و کوسه‌ی سفید بزرگ
رنگ: خاکستری در پشت و سفید در شکم
اندازه: وزن ۱۴۰ تا ۱۸۰ کیلوگرم برای نرها و ۱۸۰ تا ۲۷۰ کیلوگرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۲۱۰ سانتی‌متر برای نرها و ۲۴۰ سانتی‌متر برای ماده‌ها
درباره‌ی جانور: فُک راهب هاوایی جانوری بزرگ‌پیکر و شب‌زی است. همچنین این فک به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. فک‌های راهب هاوایی جانورانی نیمه‌آبزی هستند، چرا که بیشتر زمان خود را در دریا می‌گذرانند و تنها برای استراحت، زایمان فرزندان و شیر دادن به خشکی می‌آیند. این جانوران بدنی دوکی‌مانند و باریک و کشیده دارند. همچنین آنان سری گِرد و پوزه‌ای کم‌وبیش پهن دارند. فک‌های راهب هاوایی دارای دُمی کوتاه و دست‌ها و پاهایی باله‌مانند و پرده‌دار هستند. باله‌هایی جلویی این فک‌ها کم‌وبیش کوتاه هستند. همچنین باله‌های پشتی آنان، رو به جلو خم نمی‌شوند. بنابراین نمی‌توانند با دست و پای باله‌مانند خود به آسانی در خشکی راه بروند و بدوند. همچنین گوش‌های آنان در زیر پوست جای گرفته‌اند، بنابراین دیده نمی‌شوند. فک‌های راهب هاوایی شناگرانی توانا هستند. آنان می‌توانند تا ژرفای ۱۰۰ تا ۳۰۰ متری آب دریا فرو روند. این جانوران سبیل‌هایی دراز بر روی چهره‌ی خود دارند که برای یافتن شکار در آب دریا به‌کار می‌روند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Vera Cober - Vera Cober
گردآوری: فرتورچین
