نام: قمری مویه‌گر Mourning dove
نام علمی: Zenaida macroura
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: کبوترسانان
خانواده: کبوتران
سرده: قمری‌های زنایدا
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی میوسن پیشین (۲۳/۰۳ تا ۱۵/۹۷ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: کشت‌زارها، مرغزارها، سبزه‌زارها، منطقه‌های کم‌درخت، درخت‌زارهای باز و لبه‌ی جنگل‌های جنوب کشور کانادا و سراسر کشورهای آمریکا و مکزیک در آمریکای شمالی و سراسر آمریکای مرکزی
زندگانی: ۱۹/۳ سال
سن بلوغ: ۷ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۲ تخم، با ۱۴ تا ۱۵ روز زمان جوجه‌کشی
خوراک: گیاهان همچون دانه، میوه و سبزه (۹۵ درصد)، گاهی شکار ملخ، مورچه، سوسک و حلزون
شکارگران: شاهینان، بازان، کلاغان، سیاه‌پرگان، گربه، راکون و مار موش‌خوار غربی
رنگ: خاکستری-قهوه‌ای روشن با خال‌های سیاه در پشت و صورتی روشن در شکم، دارای پاهایی به‌رنگ سرخ تیره، نوکی سیاه و حلقه‌های آبی‌رنگ به دور چشمانی تیره، روی سر نرها خاکستری گراینده به آبی و در دو سوی گردن‌شان لکه‌های ارغوانی-صورتی روشن
اندازه: وزن ۱۱۲ تا ۱۷۰ گرم، بدن به درازای ۳۱ سانتی‌متر، بازه‌ی میان دو سر بال‌ها ۳۷ تا ۴۵ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: قمری مویه‌گر یا قمری سوگوار یا قمری باران یا قمری لاک‌پشت، از فراوان‌ترین و گسترده‌ترین پرندگان آمریکای شمالی است. همچنین این قمری پرنده‌ای روزگرد و پنجه‌رو است، به‌گونه‌ای که بر روی انگشتان پا راه می‌رود. افزون بر این، قمری مویه‌گر پرنده‌ای تک‌همسر است و به شیوه‌ی جفتی و همراه با جفت خود زندگی می‌کند. اگرچه این قمری‌ها در منطقه‌های دارای خوراک فراوان گروه‌زیست هستند. این پرندگان بال‌هایی بزرگ و پهن، دُمی بلند، سری کوچک و نوکی باریک دارند. همچنین آنان پاهایی کوتاه و پنجه‌هایی بلند، نوک‌تیز و خمیده دارند. قمری‌های مویه‌گر می‌توانند با سرعت ۸۸ کیلومتر بر ساعت، پرواز کنند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Tim Hoeflich - Bruce Finocchio
گردآوری: فرتورچین
