قلعهی بیوماریس، قلعهای نظامیست که در شمال غربی ولز و در نزدیکی کرانههای تنگهی «مِنای» که «جزیرهی انگلسی» را از سرزمین ولز جدا میکند جای گرفته است. این قلعه گونهای «قلعهی هممرکز» است.
قلعهی کانوی، قلعهای نظامیست که در شمال ولز و در کنار رود «کانوی» جای گرفته است. این قلعه بهگونهی مستطیلی و با سنگ آهک و ماسهسنگ ساخته شده و دو دروازه دارد.
قلعهی هارلخ، قلعهای نظامیست که در شمال غربی ولز و بر روی تپهای به بلندای ۶۰ متر جای گرفته است. لبههای این تپه شیبدار است بهگونهای که قلعهی روی آن از شمال و غرب دستنیافتنیست.
قلعهی کرناروون، قلعهای نظامیست که در شمال غربی ولز و در کنار رود «سِیونت» و تنگهی «مِنای» جای گرفته است. این قلعه ۲ دروازه بهنامهای شاه و شهبانو و ۸ برج بهنامهای عقاب، شهبانو، چاه، چمبرلین، سیاه، انبار غله، شمال شرقی و آبانبار دارد.
پرستشگاه ایتسوکوشیما در جزیرهی ایتسوکوشیما در دریای درونی سِتو جای گرفته و وابسته به آیین «شینتو» است. این پرستگاه برای ارج نهادن به سه دختر «سوسانو» یا «سوسانوئو» ساخته شده است.
بیابان لوت یا دشت لوت، با درازای ۴۸۰ و پهنای ۳۲۰ کیلومتر در جنوب شرقی ایران جای گرفته و سی و سومین بیابان بزرگ جهان است. گستردگی دشت لوت در میراث جهانی یونسکو ۵۱۸۰۰ کیلومتر مربع ثبت شده است.
مجموعهی سن لوچیو در ۳/۵ کیلومتری شمال غربی شهر کازرتا جای گرفته و در گذشته جایگاه کارخانهی تولید ابریشم بوده است. این مجموعه دربرگیرندهی موزهی ابریشم، کارگاههای بافندگی قدیمی و ابزار کارخانهی ابریشم است.
آبگذر وانویتلی یا آبگذر کارولین، آبگذری ۳۸ کیلومتریست که برای فراهم کردن آب کاخ پادشاهی کازرتا و مجموعهی سن لیوچو، در منطقهی بوچیانو ساخته شد. این آبگذر که بیشتر آن از زیر زمین میگذرد...
کاخ پادشاهی کازرتا در ۴۰ کیلومتری شمال شهر ناپل جای دارد و ساخت آن در دوران فرمانروایی بوربونهای فرانسوی بر جنوب ایتالیا انجام شده است. کاخ کازرتا از بزرگترین کاخهای اروپا بهشمار میرود.
پارک ملی کانایما دومین پارک بزرگ کشور ونزوئلا پس از پارک ملی «پاریما تاپیراپکو Parima Tapirapecó» و ششمین پارک بزرگ جهان است. این پارک در جنوب شرقی ونزوئلا و در منطقهی «گرن سابانا (گرمدشت بزرگ)» جای گرفته است.