در این بخش از سایت فرتورچین، برگزیده‌ای از بهترین و زیباترین نام‌های پسرانه با «حرف د» گردآوری شده است.
نام - زبان - لاتین‌نویسی - معنی
دات - فارسی - dāt - قانون، داد
داتام - فارسی - dātām - نام یکی از فرماندهان پارسی کاپادوکیه
داتِو - ارمنی - dātev - نام کهن‌ترین کلیسای ارمنیان در ارمنستان
داتیس - فارسی - dātis - نام یکی از سرداران داریوش پادشاه هخامنشی
دادآوَر - فارسی - dādāvar - عادل، از نام‌های پروردگار
دادار - فارسی - dādār - خالق، عادل، دادگر، از نام‌های پروردگار، پسر دادوخت، از دانشمندان زرتشتی
دادبَخش - فارسی - dādbaxš - عادل، داددهنده، از نام‌های خداوند
دادبُرزمِهر - فارسی - dādborzmehr - زاده‌ی شکوه و روشنی، از وزرا و مستشاران انوشیروان که شاید همان بزرگ‌مهر باشد.
دادبَرزین - فارسی - dādba(o)rzin - زاده‌ی آتش، از شخصیت‌های شاهنامه، نام یکی از سرداران بهرام گور پادشاه ساسانی
دادبِه - فارسی - dādbeh - آفریده‌ی بهتر، صاحب عدل والا
دادبین - فارسی - dādbin - حق بین، نام حکیمی پارسی در روزگار پادشاهان پیشدادی
دادپاک - فارسی - dādpāk - عادل، کامل
دادعَلی - فارسی، عربی - dādali - داد (فارسی) + علی (عربی)، داده‌ی امام علی، آن که عدل و دادی چون امام علی دارد.
دادفَر - فارسی - dādfar - داد (عدل) + فر (شکوه، جلال)، دارای شکوه عدالت
دادفَرُخ - فارسی - dādfarrox - داد (عدل) + فرخ (فرخنده، مبارک)، عدالت خجسته، نام یکی از قاضیان در زمان ساسانیان
دادمِهر - فارسی - dādmehr - داده‌ی خورشید، عدالت دوست، نام یکی از پادشاهان طبرستان که هم‌زمان با بنی امیه بوده است.
دادوَر - فارسی - dādvar - دادگر، قاضی، از نام‌های خداوند
دادهُرمُز - فارسی - dādhormoz - داده‌ی هرمز، داده‌ی اهورامزدا، خداداد، نام موبدی در زمان ساسانیان
دادیار - کردی - dādyār - حامی قانون، مجری عدالت، یاری‌کننده‌ی عدل
دارا - فارسی - dārā - دارنده، صاحب، مالک، صورت دیگری از داراب و داریوش، نام آخرین پادشاه کیانی
داراب - فارسی - dārāb - دارنده، از شخصیت‌های شاهنامه، نام فرشته‌ی موکل آب در ایران باستان، نام پسر بهمن پادشاه کیانی و همای چهرزاد
دارات - فارسی - dārāt - داراب
دارمان - فارسی - dārmān - از شخصیت‌های شاهنامه، نام یکی از سرداران خسرو پرویز پادشاه ساسانی
دارَنده - فارسی - dārande - دارا، مالک، نگهبان، از نام‌های پروردگار
داریا - فارسی - dāriyā - دارا، دارنده
داریوش - فارسی - dāruš - دارا + و هو (نیکی) دارنده‌ی نیکی، نام چند تن از پادشاهان هخامنشی
داشاب - فارسی - dāšāb - هدیه
داشاد - فارسی - dāšād - بخشش، عیدانه، نشاط
داعی - عربی - dāei - دعوت‌کننده، دعاکننده، لقبی که علویان در مورد رئیس والای خود به‌کار می‌برند.
دان - ترکی - dān - سحر
دان - عبری - dān - قاضی، داور، نام یکی از پسران حضرت یعقوب
دانا - فارسی - dānā - عاقل، خردمند، دارای عقل و تجربه
دانادِل - فارسی - dānādel - آگاه، دانشمند، خردمند، دانا ضمیر
دانِسته - فارسی - dāneste - آشکار، مشهور، فهمیده، معقول
دانِش - فارسی - dāneš - علم، معرفت، آگاهی، شعور
دانوش - فارسی - dānuš - نام کسی که عذرا معشوقه‌ی وامق را فروخت.
دانیال - عبری - dāniyāl - خدا حاکم من است، نام یکی از چهار پیامبر نام برده شده در عهد عتیق
داوَر - فارسی - dāvar - قاضی، آن‌که میان دو نفر به عدالت حکم کند، از نام‌های خداوند
داوَران - فارسی - dāvarān - منسوب به داور
داوود - عبری - dāvud - محبوب، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل که به سبب صدای خوب و نواختن بربط شهرت دارد.
داویت - ارمنی - dāvit - داوید
داوید - عبری - dāvid - داوود، محبوب
دَستان - فارسی - dastān - داستان، افسانه، نامی که سیمرغ بر زال پدر رستم پهلوان شاهنامه نهاده بود.
دَشمه - فارسی - dašme - از شخصیت‌های شاهنامه، نام دلاوری ایرانی و جد تخواره شاه دستان در زمان خسرو پرویز پادشاه ساسانی
دِل‌آگاه - فارسی - delāgāh - عاقل، دوراندیش، هوشیار
دِلاوَر - فارسی - delāvar - شجاع و جنگجو، پُر دل
دَلیر - فارسی - dalir - شجاع، دارای جرأت و جسارت
دَماوَند - فارسی - damāvand - دارای دمه و بخار، نام کوهی از رشته‌کوه البرز در شمال شرقی تهران
دَمور - فارسی - damur - از شخصیت‌های شاهنامه، نام دلاوری تورانی در سپاه افراسیاب
دِمیرال - ترکی - demirāl - پنجه‌ی آهنین، نامی برای مردان
دِوامانو - سانسکریت - devāmāno - مرد الهی، مرد مقدس
دوست‌عَلی - فارسی، عربی - dustali - دوست (فارسی) + علی (عربی)، دوست‌دار امام علی امام نخست شیعیان
دوست‌مُحَمَد - فارسی، عربی - dustmohammad - دوست (فارسی) + محمد (عربی)، دوست‌دار حضرت محمد پیامبر اسلام
دوشنبه - فارسی - došanbe - روز سوم هفته، این نام بیشتر بر نوزادی که در روز دوشنبه زاده می‌شود می‌گذارند.
دِهخُدا - فارسی - dehxodā - خداوند و صاحب ده، کدخدا
دیاکو - فارسی - diyāko - دیااکو، بنیان‌گذار ایران و نخستین پادشاه مادها که شهر هگمتانه (همدان) را بنیان نهاد و آن را پایتخت ایران کرد.
دَیان - عربی - dayyān - قاضی، داور، حاکم، از نام‌های خداوند
دَیَرلی - ترکی - dayarli - ارزشمند، پُربها
دین‌مُحَمَد - فارسی، عربی - dinmohammad - دین (فارسی) + محمد (عربی)، دارای دین حضرت محمد پیامبر اسلام
دین‌یار - فارسی - dinyār - یار و یاور و مددکار دین، از نام‌های مقدس زرتشتیان

گردآوری: فرتورچین