نام: وزغ بیل‌پای ایبریایی Iberian spadefoot toad
نام علمی: Pelobates cultripes
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: راسته‌ی بی‌دم‌سانان
زیرراسته: میان‌غوک‌سانیان
خانواده: وزغ‌های بیل‌پای اروپایی
سرده: Pelobates
پایندگی: گونه‌ی آسیب‌پذیر (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: میوسن میانه (۱۵/۹۷ تا ۱۱/۶۰۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: منطقه‌های باز، تپه‌های شنی، چمن‌زارها، زمین‌های کشاورزی و کشت‌زارهای کشورهای پرتغال و اسپانیا در جزیره‌مانند ایبری و بخش‌هایی از جنوب و غرب کشور فرانسه در جنوب غربی قاره‌ی اروپا
زندگانی: ۱۰ تا ۱۵ سال
سن بلوغ: ۳ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۷۰۰۰ تخم، با ۱۴ روز زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۴ تا ۶ ماه
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون سوسک و عنکبوت
شکارگران: ناشناخته
رنگ: خاکستری، قهوه‌ای و گراینده به زرد تا قهوه‌ای تیره یا گراینده به سبز با خال‌های سبز روشن در پشت و روشن با خال‌های تیره در شکم
اندازه: بدن به درازای ۱۱ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: وزغ بیل‌پای ایبریایی یا وزغ بیل‌پای غربی Western spadefoot toad، جانوری خشکی‌زی، دالان‌ساز و شب‌زی است. همچنین این وزغ به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. وزغ‌های بیل‌پای ایبریایی بیشتر زمان خود را در زیر زمین می‌گذرانند و تنها در زمان بارندگی و برای زادآوری به روی زمین می‌آیند. این جانوران بدنی گوی‌مانند، کوتاه و بدون دُم، پوستی هموار و چشمانی درشت با مردمک عمودی دارند. همچنین آنان برآمدگی استخوانی بیل‌مانندی در کف پاهای پشتی‌شان دارند. آنان با این استخوانِ بیل‌مانند، زمین را می‌کَنند. وزغ‌های بیل‌پای ایبریایی دست‌هایی کوتاه و پاهایی بلند دارند و همچون دیگر قورباغه‌ها به‌جای راه رفتن، می‌جهند. انگشتان پاهای پشتی آنان پرده‌دار هستند. این وزغ‌ها زبانی دراز و چسبناک دارند. آنان زبان خود را به بیرون پرتاب می‌کنند و با آن حشرات را شکار می‌کنند. همچنین وزغ‌های نر کیسه‌ی تشدیدگر صدا ندارند.
بن‌مایگان: wikipedia - amphibiaweb
نگاره: Christophe Dufresnes - Christophe Dufresnes
گردآوری: فرتورچین
