در زمان سلطنت خسرو پرویز بین ایران و روم جنگ شد و در این جنگ ایرانیان پیروز شدند و قسطنطنیه که پایتخت روم بود به محاصره‌ی ارتش ایران درآمد و سقوط آن نزدیک شد.
مردم رم فردی به نام هرقل را به پادشاهی برگزیدند. هرقل چون پایتخت را در خطر می‌دید، دستور داد که خزائن جواهرت روم را در چهار کشتی بزرگ نهادند تا از راه دریا به اسکندریه منتقل سازند تا چنان‌چه پایتخت سقوط کند، ‌گنجینه‌ی روم به‌دست ایرانیان نیافتد.
این کار را هم کردند. ولی کشتی‌ها هنوز مقداری در مدیترانه نرفته بودند که ناگهان باد مخالف وزید و چون کشتی‌ها در آن زمان با باد حرکت می‌کردند، هر چه ملاحان تلاش کردند نتوانستند کشتی‌ها را به سمت اسکندریه حرکت دهند و کشتی‌ها به سمت ساحل شرقی مدیترانه که در تصرف ایرانیان بود درآمد.
ایرانیان خوشحال شدند و خزائن را به تیسفون پایتخت ساسانی فرستادند. خسرو پرویز خوشحال شد و چون این گنج در اثر تغییر مسیر باد به‌دست ایرانیان افتاده بود خسرو پرویز آن را (گنج بادآورده) نام نهاد.
از آن روز به بعد هرگاه ثروت و مالی بدون زحمت نصیب کسی شود، آن را بادآورده می‌گویند.