نام: گُراز دریایی Walrus
نام علمی: Odobenus rosmarus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
زیرراسته: سگ‌سانیان
خانواده: دریاگرازان
سرده: گرازهای دریایی
پایندگی: گونه‌ی آسیب‌پذیر (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پلیستوسن (۲/۵۸ تا ۰/۰۱۱۷ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: کرانه‌ها، جزیره‌ها و یخ‌های اقیانوس شمالگان و شمال اقیانوس‌های آرام و اطلس (زیرگونه‌ی گرازهای دریایی آرام بیشتر در دریای برینگ، زیرگونه‌ی گرازهای دریایی اطلس در شرق و غرب اقیانوس اطلس و زیرگونه‌ی گرازهای دریایی لاپتف در دریای لاپتف)
زندگانی: ۳۰ تا ۴۰ سال
سن بلوغ: نرها ۷ تا ۱۰ سالگی و ماده‌ها ۵ تا ۷ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۳۳۱ روز زمان بارداری
خوراک: شکار صدف، میگو، خرچنگ، کرم لوله‌ای، مرجان دریایی نرم، آبدزدک دریایی، خیار دریایی، نرم‌تنان همانند حلزون دریایی، هشت‌پا و ماهی مرکب، صدف دوکفه‌ای و...
شکارگران: آدمی، نهنگ قاتل و خرس قطبی
رنگ: خاکستری روشن تا قهو‌ه‌ای گراینده به زرد
اندازه: وزن ۸۰۰ تا ۱۷۰۰ (گاه ۲۰۰۰) کیلوگرم برای نرها و ۴۰۰ تا ۸۰۰ کیلوگرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۲۲۰ تا ۳۶۰ سانتی‌متر (نرها نزدیک به ۲ برابر سنگین‌ترند.)
ویژگی: گُراز دریایی تنها گونه‌ی به‌جا مانده از خانواده‌ی دریاگرازان، جانوری گروه‌زیست و نیمه‌آبزی، همچنین جانوری بزرگ‌پیکر و نیرومند، دارای سری گِرد، پوزه‌ای پهن، چشمانی کوچک و کم‌توان، دُمی کوتاه و دست و پایی باله‌مانند و پرده‌دار (گراز دریایی همانند فکان گوش‌دار می‌تواند باله‌های پشتی خود را رو به جلو خم کرده و در خشکی راه برود. اگرچه این جانوار به‌وارون فکان گوش‌دار گوش بیرونی ندارد.)، همچنین دارای دندان‌های نیش یا عاج‌هایی به بلندای ۱۰۰ سانتی‌متر و وزن ۵/۴ کیلوگرم، دارای ۴۰۰ تا ۷۰۰ سبیلک در ۱۳ تا ۱۵ ردیف به درازای ۳۰ سانتی‌متر برای یافتن خوراک در دریا، شناگری توانا با سرعت شنای ۷ تا ۳۵ کیلومتر بر ساعت و توانایی فرو رفتن تا ژرفای ۵۰۰ متری و...
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - a-z-animals - animalia
نگاره: Martha de Jong-Lantink
گردآوری: فرتورچین
