نام: دال سیاه Cinereous vulture
نام علمی: Aegypius monachus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: بازسانان
خانواده: بازان
زیرخانواده: کرکس‌های جهان دیرین
سرده: سیاه‌دال‌ها
پایندگی: گونه‌ی در نزدیکی هشدار (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی میوسن (۲۳/۰۳ تا ۵/۳۳۲ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: منطقه‌های کوهستانی، منطقه‌های نیمه‌باز خشک، منطقه‌های نیمه‌بیابانی، درخت‌زارهای باز، سبزدشت‌ها و چمن‌زارهای قاره‌ی آسیا و جنوب غربی و جنوب شرقی قاره‌ی اروپا
زندگانی: ۲۰ سال (دربند ۳۹ سال)
سن بلوغ: ۴ تا ۵ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۱ تخم، با ۵۰ تا ۵۶ روز زمان جوجه‌کشی
خوراک: لاشه‌ی جانوران همچون لاشه‌ی غژگاو، غژگاو وحشی، خر تبتی، گوسفند، گوسفند آبی هیمالیا، غزال تبتی، میش کوهی، خوک، خوک وحشی، گرگ خاکستری، روباه سرخ، روباه کرساک، خرگوش پشمالو، خرگوش اروپایی، مارموت هیمالیا و مارموت تارباگان، همچنین گاهی شکار گوساله‌ی غژگاو، گوساله‌ی گاو، بره‌ی گوسفند، بره‌ی میش کوهی، بره‌ی کل سکایی، بره‌ی کل تبتی، بره‌ی آهوی مغولی، بچه‌ی خوک، توله‌ی روباه‌ها، جوجه‌ی غازها، جوجه‌ی قوها، جوجه‌ی قرقاول‌ها، مارمولک، قورباغه و حشرات
شکارگران: آدمی
رنگ: قهوه‌ای تیره تا سیاه، با نوکی سیاه و چشمانی قهوه‌ای رنگ
اندازه: وزن ۶/۳ تا ۱۱/۵ کیلوگرم برای نرها و ۷/۵ تا ۱۴ کیلوگرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۹۰ تا ۱۲۸ سانتی‌متر، بازه‌ی میان دو سر بال‌ها ۲۵۰ تا ۳۱۰ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: دال سیاه یا کرکس سیاه اوراسیایی Eurasian black vulture، پرنده‌ای روزگرد و پنجه‌رو است، به‌گونه‌ای که بر روی انگشتان پا راه می‌رود. همچنین دال سیاه پرنده‌ای تک‌همسر است و به شیوه‌ی جفتی و همراه با جفت خود زندگی می‌کند. اگرچه دال‌های سیاه در زمان لاشه‌خواری، گروه‌زیست هستند و گله‌هایی با ۱۲ تا ۴۰ دال برپا می‌کنند. این پرندگان بال‌هایی بزرگ و پهن، چشمانی درشت و نوکی تیز، خمیده و قلاب‌مانند دارند. همچنین آنان سر و گردنی بی‌پَر دارند. بی‌پری سر و گردن این پرندگان از آن روست که هم در هنگام خوردن لاشه، سر و گردن‌شان آلوده نشود و هم این‌که دمای بدن‌شان پایین نگاه داشته شود. برای همین است که در سرما، سر خود را در بدن فرو می‌برند و در گرما، گردن خود را باز می‌کنند. دال‌های سیاه گردنی بلند و باریک دارند که پایین آن را پَرهای بلند و شنل‌مانندی پوشانده‌اند. همچنین آنان دارای پاهایی نیرومند و پنجه‌هایی بلند، نوک‌تیز و خمیده هستند. این دال‌ها در بینایی و شنوایی بسیار نیرومندند، ولی در بویایی کم‌توان هستند. دال‌های سیاه پرندگانی سودمند هستند. آنان با خوردن لاشه‌ی جانوران، زمین را از بیماری و گندیدگی پاک‌سازی می‌کنند. این پرندگان می‌توانند آشیانه‌هایی بزرگ با ژرفای ۱ تا ۳ و پهنای ۱/۵ تا ۲ متر بسازند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - a-z-animals - animalia
نگاره: Aravind V - Nis Lundmark Jensen
گردآوری: فرتورچین
