نام: قورباغه‌ی جیرجیری بهاری Spring peeper
نام علمی: Pseudacris crucifer
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: بی‌دم‌سانان
زیرراسته: نوغوک‌سانیان
خانواده: قورباغه‌های درختی راستین
سرده: قورباغه‌های هم‌سُرا
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی کرتاسه (۱۴۵ تا ۶۶ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: درخت‌زارهای مردابی و زمین‌های پست بی‌درخت نزدیک آبگیرها و باتلاق‌های شرق کشورهای آمریکا و کانادا در آمریکای شمالی
زندگانی: در طبیعت ناشناخته (دربند ۳ تا ۴ سالگی)
سن بلوغ: ۲ تا ۳ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ تخم، با ۶ تا ۱۲ روز زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۴۵ تا ۹۰ روز
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون سوسک، عنکبوت، مورچه و مگس
شکارگران: مارها، سمندرها، جغدها و پرندگان دیگر (تخم‌ها و نوزادان: حشراتی همچون انگشت‌گز، غواص‌سوسکان، سنجاقک‌ها زالوها و عنکبوت‌های بزرگ)
رنگ: برنزه، قهوه‌ای، سبز زیتونی و خاکستری در پشت و کرم یا سفید در شکم، دارای نقشی همانند X در پشت و نوارهای تیره در پاها، ماده‌ها روشن‌تر و نرها دارای گلویی تیره
اندازه: وزن ۳ تا ۵ گرم، بدن به درازای ۲/۵ تا ۳/۸ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: قورباغه‌ی جیرجیری بهاری جانوری درختی و شب‌زی است. همچنین این قورباغه به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. با این‌که این قورباغه‌ها در گروه جانوران درختی دسته‌بندی شده‌اند، ولی بیشتر زمان خود را بر روی زمین می‌گذرانند. این جانوران بدنی کوتاه و بدون دُم، پوستی هموار و چشمانی درشت با مردمک افقی دارند. قورباغه‌های جیرجیری بهاری دست‌هایی کوتاه و پاهایی بلند دارند و همچون دیگر قورباغه‌ها به‌جای راه رفتن، می‌جهند. انگشتان پاهای پشتی آنان کمی پرده‌دار هستند. همچنین انگشتان این قورباغه‌ها دارای لایه یا پد چسبناک هستند. آنان می‌توانند با انگشتان چسبناک‌شان شاخه‌ها و برگ‌های نرم را گرفته و از آن‌ها بالا بروند. قورباغه‌های جیرجیری بهاری زبانی دراز و چسبناک دارند. آنان زبان خود را به بیرون پرتاب می‌کنند و با آن حشرات را شکار می‌کنند. قورباغه‌های نر دارای کیسه‌ی تشدیدگر صدا هستند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Daniel Thompson
گردآوری: فرتورچین
