جانوران مهره‌دار - دوزیستان: سمندر شکم‌سیاه

جانوران مهره‌دار - دوزیستان: سمندر شکم‌سیاه

جانوران مهره‌دار - دوزیستان: سمندر شکم‌سیاه

نام: سمندر شکم‌سیاه Blackbelly salamander
نام علمی: Desmognathus quadramaculatus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: دم‌دارسانان
زیرراسته: سمندرسانیان پیشرفته
خانواده: سمندران بی‌شش
سرده: سمندرهای تیره
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی الیگوسن (۳۳/۹ تا ۲۳/۰۳ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: رودها، جویبارها، آبشارها و چشمه‌های آب شیرین رشته‌کوه آپالاش در ایالت ویرجینیای غربی، جنوب شرقی ویرجینیا، شرق تنسی، غرب کارولینای شمالی، غرب کارولینای جنوبی و شمال جورجیا در شرق کشور آمریکا در آمریکای شمالی
زندگانی: ۱۵ سال
سن بلوغ: نرها ۳/۵ تا ۶ سالگی و ماده‌ها ۴/۵ تا ۷ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۲۱ تا ۶۵ تخم، با ۱ تا ۴ ماه زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۱۲ تا ۶۰ ماه
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون کرم، لاروهای آبزی، مگس، پروانه، شاپرک، زنبور، هزارپا و عنکبوت، همچنین سمندرهای دیگر همچون سمندر کوتوله‌ی شمالی
شکارگران: مارهای بندجورابی، آب‌مارها، حشره‌خوار دم‌کوتاه شمالی و سمندر ارغوانی (تخم‌ها و نوزادان: ماهی‌ها، خرچنگ‌ها، حشرات آبزی و سمندرهای دیگر)
رنگ: قهوه‌ای تیره یا سیاه در پشت و سیاه در شکم، دارای دو ردیف خال‌های سفید کوچک در پهلوها
اندازه: بدن به درازای ۱۰ تا ۱۸ سانتی‌متر، دُم یک دوم درازای بدن
درباره‌ی جانور: سمندر شکم‌سیاه جانوری خشکی‌زی و روزگرد است. همچنین این سمندر به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانوران بدنی باریک، دُمی دراز و دست‌ها و پاهایی کوتاه دارند. همچنین آنان ۴ انگشت در دست‌ها و ۵ انگشت در پاهای‌شان دارند. سمندرهای شکم‌سیاه ۱۴ شیار دنده‌ای یا پهلویی دارند. همچنین آنان شُش ندارند و از راه پوست و بافت پوششی دهان دم‌وبازدم انجام می‌دهند. سمندرهای شکم‌سیاه ۲ شیار عمودی میان سوراخ‌های بینی و لب بالایی‌شان دارند. آنان با این شیارها بویایی بهتری انجام می‌دهند. پس می‌توانند از راه بویایی به جستجوی جفت و خوراک بپردازند. سمندرهای شکم‌سیاه می‌توانند اندام آسیب‌دیده یا جدا شده‌ی بدن خود را بازسازی کنند. این سمندرها رفتار دفاعی خودوابُری دارند. این جانوران برای فرار از چنگ شکارگران و گیج کردن آنان، دُم خود را وابریده و می‌اندازند. آنان می‌توانند دُم جدا شده‌ی خود را دوباره بازسازی کنند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - virginiaherpetologicalsociety
نگاره: Robb Herrington - Daniel Thompson

گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۱۶ مشارکت کننده