جانوران مهره‌دار - دوزیستان: سمندر چهار انگشتی

جانوران مهره‌دار - دوزیستان: سمندر چهار انگشتی

جانوران مهره‌دار - دوزیستان: سمندر چهار انگشتی

نام: سمندر چهار انگشتی Four-toed salamander
نام علمی: Hemidactylium scutatum
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: دم‌دارسانان
زیرراسته: سمندرسانیان پیشرفته
خانواده: سمندران بی‌شش
سرده: سمندرهای جویباری
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی الیگوسن (۳۳/۹ تا ۲۳/۰۳ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: خزه‌ی پوده‌زار خلاش‌ها، چمن‌زارهای پیرامون آبگیرها و جنگل‌های مخلوط یا برگریز پُر خزه‌ی جنوب شرقی کانادا و شرق کشور آمریکا در آمریکای شمالی
زندگانی: در طبیعت ناشناخته (دربند ۵ تا ۹ سال)
سن بلوغ: ۲ تا ۳ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۱۵ تا ۸۰ تخم، با ۳۸ تا ۶۲ روز زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۲۳ تا ۳۹ روز
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون عنکبوت، کرم، کنه، سوسک، مگس، مورچه و دم‌فنری
شکارگران: مار گردن‌حلقه‌ای و گندراسویان (تخم‌ها و نوزادان: سمندرهای دیگر، ماهی‌ها و سوسک‌های آبزی)
رنگ: نارنجی گراینده به قهوه‌ای تا سرخ گراینده به قهوه‌ای با خال‌های سیاه در پشت، خاکستری در پهلوها و سفید با خال‌های سیاه در شکم
اندازه: بدن به درازای ۵/۲ تا ۱۰ سانتی‌متر، دُم ۵۷ درصد درازای بدن
درباره‌ی جانور: سمندر چهار انگشتی جانوری خشکی‌زی و شب‌زی است. همچنین این سمندر به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانوران بدنی باریک، دُمی دراز و دست‌ها و پاهایی کوتاه دارند. همچنین آنان ۴ انگشت در دست‌ها و ۴ انگشت در پاهای‌شان دارند. سمندرهای چهار انگشتی ۱۳ تا ۱۴ شیار دنده‌ای یا پهلویی دارند. همچنین آنان شُش ندارند و از راه پوست و بافت پوششی دهان دم‌وبازدم انجام می‌دهند. جانور نر این سمندرها پوزه‌ای دراز و چهارگوش و جانور ماده پوزه‌ای کوتاه و گرد دارند. سمندرهای چهار انگشتی ۲ شیار عمودی میان سوراخ‌های بینی و لب بالایی‌شان دارند. آنان با این شیارها بویایی بهتری انجام می‌دهند. پس می‌توانند از راه بویایی به جستجوی جفت و خوراک بپردازند. سمندرهای چهار انگشتی می‌توانند اندام آسیب‌دیده یا جدا شده‌ی بدن خود را بازسازی کنند. این سمندرها رفتار دفاعی خودوابُری دارند. این جانوران برای فرار از چنگ شکارگران و گیج کردن آنان، دُم خود را وابریده و می‌اندازند. آنان می‌توانند دُم جدا شده‌ی خود را دوباره بازسازی کنند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - virginiaherpetologicalsociety
نگاره: Kory Roberts - Nick Scobel

گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۱۸ مشارکت کننده