نام: وزغ شکم‌آتشین شرقی Oriental fire-bellied toad
نام علمی: Bombina orientalis
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: بی‌دم‌سانان
زیرراسته: باستان‌غوک‌سانیان
خانواده: آتش‌دلان
سرده: وزغ‌های آتش‌دل
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی ماستریختین (۷۲/۱ تا ۶۶ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: جنگل‌های کاج، صنوبر یا برگریز، دره‌های رودخانه‌ای، بوته‌زارهای باتلاقی، چمن‌زارهای باز، دریاچه‌ها، آبگیرها، باتلاق‌ها، جویبارها، چشمه‌ها، گودال‌ها و جوی‌های کشورهای کره‌ی شمالی، کره‌ی جنوبی، شمال شرقی چین و شمال شرقی روسیه در شرق قاره‌ی آسیا
زندگانی: ۲۰ سال (دربند ۳۰ سال)
سن بلوغ: ۱ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۳۸ تا ۲۵۷ تخم، با ۳ تا ۱۰ روز زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۵ ماه
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون نرم‌تنان
شکارگران: مار آبی و پرندگان
رنگ: سبز روشن یا قهوه‌ای با لکه‌های سیاه در پشت و زرد، سرخ یا نارنجی-سرخ با لکه‌های قهوه‌ای تیره تا سیاه در شکم
اندازه: بدن به درازای ۳/۵ تا ۸ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: وزغ شکم‌آتشین شرقی جانوری نیمه‌آبزی و روزگرد است. همچنین این وزغ به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانور، وزغ راستین نیست و ویژگی‌های یک وزغ را نیز ندارد؛ قورباغه‌ای است وزغ‌مانند که پوست آن را زگیل پوشانده است. این جانوران بدنی کوتاه و بدون دُم، پوستی ناهموار، زگیل‌دار و زهرآگین و چشمانی درشت با مردمک چکه‌مانند وارونه دارند. این وزغ‌ها دست‌هایی کوتاه و پاهایی بلند دارند و همچون دیگر قورباغه‌ها به‌جای راه رفتن، می‌جهند. انگشتان پاهای پشتی آنان پرده‌دار هستند. وزغ‌های شکم‌آتشین شرقی زبانی دراز و چسبناک دارند. آنان زبان خود را به بیرون پرتاب می‌کنند و با آن حشرات را شکار می‌کنند. وزغ‌های شکم‌آتشین شرقی در زمان ترس به پشت دراز می‌کشند و برای هشدار به شکارگران، شکم رنگی خود را که نشانه‌ی زهرآگین بودن آن است، نمایان می‌کنند. وزغ‌های نر دارای کیسه‌ی تشدیدگر صدا هستند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - amphibiaweb
نگاره: Christian Sanchez - Jake Scott
گردآوری: فرتورچین